Alcoholisme veroorzaakt gezinsproblemen en moeilijkheden in de professionele omgeving. Het is een fenomeen met multifactoriële determinanten, wat zowel de preventie als de behandeling van alcoholisme tot een echte uitdaging voor de beschaving maakt, en alcohol zelf is de meest voorkomende psychoactieve stof. Alcohol is ook geworteld in de cultuur en gewoonten van veel landen, wat helaas betekent dat er sociale toestemming bestaat voor het misbruik ervan.

Wat is alcoholisme?
Er zijn veel definities van alcoholisme. Eén ervan is dat alcoholisme een chronische, progressieve ziekte is die wordt gekenmerkt door:

tolerantie,
verslaving,
pathologische veranderingen in interne organen.
Verslaving is een aandoening waarbij een persoon die erbij betrokken is, de vrijheid verliest om beslissingen over zichzelf te nemen. Meestal verliest hij het vermogen om logisch na te denken.

Op het gebied van relaties met andere mensen handelt een alcoholist doorgaans selectief: hij onderhoudt vooral die contacten die hem in staat stellen te drinken of zelfs samen te drinken.

Mensen die verslaafd zijn aan alcohol hebben ook de neiging mensen te manipuleren die geen alcohol drinken. Meestal zijn ze alleen nodig om drankjes te verzorgen, een bepaald bedrag te lenen en een alibi te verschaffen. Voor iemand die verslaafd is aan alcohol, zijn de belangrijkste degenen die blijven geloven dat hem niets ergs overkomt.

De alcoholist (zich ervan bewust dat hij geen controle heeft over zijn drankgebruik en zich niet herinnert wat hij gisteren heeft gedaan) geeft op felle wijze blijk van zijn vermeende vrijheid. Hij doet het op alle mogelijke manieren, meestal door alcohol te drinken – op deze manier bewijst hij dat hij een dergelijke beslissing heeft genomen en zijn bedoeling zal uitvoeren, omdat “hij zijn eigen meester is”, “niemand hem zal dicteren” en “Hij is degene die hier beslist”.

Natuurlijk hebben verslaafden bewustzijnsflitsen als ze overmatig drinken, maar deze zorgen er meestal voor dat de alcoholist nog meer argumenten vindt om door te gaan met drinken.

Waarom gaat een alcoholist weer drinken?
De verklaring voor het terugkeren naar het drinken van alcohol is als volgt: als ik vrijheid waardeer, en plotseling merk ik dat ik in een situatie van slavernij verkeer, die ik zelf heb veroorzaakt, moet ik óf mijn incompetentie, demoralisatie en mislukking erkennen, óf mezelf overtuigen dat het het helemaal niet waard is. Ik heb mijn onafhankelijkheid niet verloren. Het is ter verdediging van een goede, of zelfs aanvaardbare, mening over jezelf dat het mechanisme van ontkenning ontstaat en groeit.

Dit geloofssysteem biedt de verslaafde schijnbare vrede en handhaaft zijn of haar interne overtuiging dat hij of zij geen alcoholist is. Interessant is dat deze persoon na verloop van tijd in zijn eigen verzinsels begint te geloven. Voor haar wordt deze reeks excuses en rechtvaardigingen – die vele malen worden herhaald – een objectieve waarheid en onderdeel van haar visie op de wereld. Illusie en leugens creëren een soort toevluchtsoord voor een verslaafde persoon, waardoor ze kunnen geloven dat een bepaalde manier van denken, elke handeling, inclusief het drinken van alcohol, gerechtvaardigd, logisch en voor de hand liggend is in hun situatie.

Persoonlijkheidstypen van een alcoholist
Ter gelegenheid van Zweeds onderzoek naar alcoholisme onder ondervraagde mannen
en vrouwen werden twee soorten alcoholische persoonlijkheid opgemerkt:

de eerste wordt gekenmerkt door verlegenheid en een hoge mate van angst,
de tweede is een zelfverzekerd, energiek type dat, na het drinken van alcohol, de neiging heeft om antisociaal gedrag te vertonen (dit is niet de norm, maar een agressieve houding onder mensen die dwangmatig alcohol drinken is een vrij algemeen verschijnsel).
Omdat de onderzochte mensen onder invloed van alcohol het persoonlijkheidstype van hun biologische ouders vertoonden, en niet die van hun adoptieouders, werd geconcludeerd dat genen de drijvende kracht zijn achter de ontwikkeling van deze twee verschillende persoonlijkheidstypen

Alcoholisme veroorzaakt
Alcoholisme wordt ongetwijfeld door vele factoren beïnvloed, maar het is zonder enige twijfel bewezen dat de mate van subjectieve aantrekkelijkheid van alcohol recht evenredig is met de emotionele problemen van een bepaalde persoon.

De determinanten van alcoholisme worden ook buiten het individu (patiënt) gezocht.

De oorzaken van alcoholisme zijn onder meer:
psychologisch,
genetisch,
sociaal-economisch.
Gebrek aan geld neemt je gevoel van menselijkheid weg. Bescheiden kleding en de gedachte dat je niet ‘iets in de pot kunt stoppen’ maken je niet optimistisch. In plaats daarvan duwen ze ons naar de bron van een zwakke, maar vaak alleen maar hoop: alcohol. Armoede wordt lange tijd beschouwd als een van de oorzaken van alcoholisme, maar sinds enige tijd krijgt dit probleem een ​​breder perspectief.

Andere factoren die alcoholisme beïnvloeden:
werkloosheid,
middelmatige vooruitzichten voor de toekomst,
gevoel van hopeloosheid.
Dit alles raakt een steeds groter deel van de samenleving. Problemen stapelen zich op en stapelen zich op in volgende generaties. Gezien het wijdverbreide alcoholgebruik resulteert dit in een groot percentage verslaafden, vaak zeer jonge mensen.

Je hoeft tegenwoordig niet in extreme armoede te leven om in de klauwen van verslaving te vallen. Technische vooruitgang, het tempo waarin de tijd verstrijkt, de alomtegenwoordige concurrentie – dit alles maakt het sociale leven vandaag de dag vol angsten en zorgen. Alcohol wordt vaak een poging om eraan te ontsnappen.

Het is ook de moeite waard om sociaal-culturele verschijnselen te noemen, zoals algemene patronen van alcoholgebruik. Er zijn al eeuwenlang veel gebruiken en zelfs tradities gerelateerd aan de consumptie ervan.

Statistieken over alcoholisme
Het is alarmerend dat zeer jonge mensen, vaak kinderen van middelbare en middelbare scholen, alcohol gaan drinken. Bij adolescenten is imitatie een belangrijk element dat tot alcoholisme leidt, maar het is een ander soort imitatie dan bij kinderen.

Jonge jongens, en steeds vaker meisjes, imiteren niet alleen volwassenen, maar ook iets oudere vrienden. Er is een steeds gevaarlijker fenomeen: de vorming van jeugdgroepen waarin een specifieke levensstijl de overhand begint te krijgen. Alcohol wordt een integraal onderdeel van deze stijl, wat snel tot alcoholisme leidt.

Als het om volwassenen gaat, lijkt het erop dat er de afgelopen jaren veel belangrijke veranderingen hebben plaatsgevonden in het portret van de gemiddelde alcoholist. Dit zijn niet langer 40-50-jarigen met een lage opleiding, financiële en sociale status. De hedendaagse drugrehabilitatiepatiënt is vaak een goed opgeleid en welgesteld persoon.

ACoA (Adult Children of Alcoholics) – wat betekent het, relaties en therapie

Alcoholisme en verslaving
Steeds meer vrouwen en tieners hebben een gespecialiseerde verslavingszorg nodig. Een groep mensen die behandeling zoekt, historische aan geestelijke stoornissen, zoals depressie of angst.

Bij het vermijden van de oude patiënt die op geen enkele manier bereid was mee te werken, vragen verslaafden tegenwoordig zelfs aan therapeuten om een ​​recept om hun verslaving te overwinnen en hun succesvolle leven voort te zetten. Nog maar een tiental jaar geleden werden patiënten in verslavingstherapiecentra vooral verwijderd door verregaande psychofysische achteruitgang. Tegenwoordig is het kenmerk dat naar voren komt nogal problemen en een tekort aan interpersoonlijke vaardigheden.

Symptomen van alcoholisme
In naam van het alcoholisme heeft de voorloper van het onderzoek naar de ontvanger, de biostatisticus E.M. Jellinek, tijdens een onderzoek naar de resultaten in 1952 onder leden van de AA-groep, ondanks de culturele en sociale verschillen tussen slechte individuen, een fundamentele patroon en de groei van leden. Het einde van de dag-proces is zeer wijdverspreid in gebruik:

De eerste van hen tijdens een sociale bijeenkomst. Deze fase kan enkele tot twee maanden duren. Het wordt gekenmerkt door een “neiging” tot alcoholische dranken, die sociologische kenmerken hebben. Op deze manier heeft een persoon toegang tot alcohol om aan de realiteit te ontsnappen en angsten te overwinnen.
De tweede fase naar de zogenaamde waarschuwingsfase. Het begin ervan wordt aangegeven door: veilig gedrag en het schuldgevoel als gevolg daarvan, en het steeds vaker voorkomende alcoholgebruik
geheugen gaten. Bovendien heeft de verslaafde nog steeds bezit van de woning
voordat alcoholproblemen optreden. Afhankelijk van de omgeving van de alcoholist kan deze fase zes maanden tot zelfs vijf jaar duren.
In een vrijgelaten, gecontroleerde staat, waarbij de alcoholconsumptie onder controle wordt gehouden. Zelfs het eerste glas veroorzaakt een oncontroleerbare drang om door de virtuele wereld te bewegen. In dit geval kunnen alcoholisten onthouding, veranderingen in alcoholgebruik en zelfs veranderingen in de zaak proberen. Mislukte pogingen om het alcoholgebruik onder controle te krijgen, zijn het begin van alcoholisme. In gebruikelijke software gerelateerd aan alledaagse contacten. Dagelijks drinken wordt een vanzelfsprekendheid, permanent verankerd in het bewustzijn. De tak begint met de zwarte fase van verslaving – de chronische fase.
Dit resulteert in een lagere alcoholtolerantie. Een alcoholist wordt onmiddellijk dronken. Benadrukt moet worden dat alles het verlangen naar alcohol kan stillen, op voorwaarde dat het ETOH bevat – ethylalcohol. Ze komen steeds vaker voor bij alcoholisme. Angsten, trillingen en verantwoordelijkheden dat zelfs alcohol niet op een eenvoudige manier bestaat. Rationalisatiesystemen houden op hun functies te vervullen. Een alcoholist komt voor een moeilijke beslissing te staan. Toegankelijk.

De gevolgen van alcoholisme
Alcoholverslaving heeft desastreuze gevolgen:

geestelijke en lichamelijke ziekten onder drinkers en hun omgeving,
demoralisering van kinderen en jongeren, resulterend in ernstige onderwijsproblemen, evenals veronachtzaming van de rechtsbeginselen, resulterend in een toename van het aantal misdaden en overtredingen,
verschijnselen zoals drugsverslaving, zelfmoordpogingen of zelfmoorden,
het wijdverbreide en progressieve fenomeen van de ineenstorting van het gezinsleven, verstoringen in contacten binnen buurt- en professionele kringen.
Typische voorbeelden van drankgerelateerde ziekten zijn:

cirrose,
maagzweren van de maag en de twaalfvingerige darm.
Problemen die verband houden met de bloedsomloop, zoals vergroting en hartfalen (myocardiale steatose), of problemen die verband houden met het ademhalingssysteem (verminderde weerstand tegen virale infecties), bijvoorbeeld longontsteking, komen even vaak voor.

Alcohol, vooral wodka, tast vooral de sterk gevasculariseerde interne organen aan, waar het via het bloed terechtkomt. Het veroorzaakt echter de meeste schade aan het zenuwstelsel.

Alcoholisme veroorzaakt meestal conflicten in het gezin. Vooral kinderen kunnen last hebben van overmatig drankgebruik, zelfs door één gezinslid. Voortdurende scheiding van dierbaren kan leiden tot de ontbinding van het huwelijk en verlies van rechten op het kind.

Als het gaat om de economische gevolgen van alcoholisme (zowel voor kinderen als volwassenen), omvatten deze:

kosten voor het handhaven van de openbare veiligheid en orde (talrijke gevechten en overvallen),
ongevallen veroorzaakt door verslaafden en dronkaards (vooral verkeersongevallen),
uitsluiting van mensen die drinken van deelname aan het beroepsleven (positieverlies).

Alcoholisme tijdens de zwangerschap
Alcohol is niet alleen schadelijk voor de persoon die het consumeert. Ook voor haar kinderen heeft het verstrekkende gevolgen. Vanaf het moment dat een kind verwekt wordt, drukt alcoholisme zijn stempel op de ontwikkeling van zijn lichaam.

Er is een ziekte genaamd Foetaal Alcohol Syndroom (FAS), die zich uit in:

ontwikkelingsstoornissen,
hersenfunctiestoornissen,
mentale retardatie,
psychische stoornissen.
Afgezien van de fysieke gevolgen, is het onmogelijk om de mentale en morele misvormingen bij nakomelingen als gevolg van alcoholisme niet te vermelden. Kinderen verwaarlozen vaak hun studie of gaan zelfs de misdaad in. Het komt voor dat een kind verslaafd raakt aan drugs of het voorbeeld van een ouder volgt en naar alcohol grijpt, beginnend met bier en eindigend met sterke drank.

Behandeling van alcoholisme
De behandeling van alcoholisme is een langdurig proces en kan alleen volledig worden bereikt met de medewerking van de patiënt.

De eerste fase van de behandeling is ontgifting, oftewel ontgifting, waarbij het lichaam wordt bevrijd van alcoholgifstoffen. Het is ook een fase waarin de sterkte van de voornemens van een ontnuchterende alcoholist op de proef wordt gesteld. Veel mensen beëindigen de therapie in dit stadium en willen er niet meer naar terugkeren.

Na het ontgiften is de ondersteuning van een psychotherapeut noodzakelijk. Psychotherapie voor alcoholisten heeft ondersteunende en reconstructieve functies.

Sociale therapie is een essentiële therapie die de ‘herintroductie’ van de alcoholist in de samenleving vergemakkelijkt. Soms wordt een patiënt die psychotherapie ondergaat, bovendien ondersteund met medicijnen die helpen bij het stoppen met alcohol en het remmen van mentale of somatische complicaties (benzdiazepaminen, neuroleptica).